ඔබ මා අමතයි....

ඔබ නොදොඩයි නම්
මම මගේ හදවත
ඔබේ නිහඬතාවයෙන් පුරවා ගනිමි.
මට එය දරා ගත හැක.
මම සන්සුන් වෙමි.
තරු නිදිමරන රාත්‍රිය මෙන්
සන්සුන්ව බලා ඉඳිමි.
ඉවසීමෙන්
හිස බිමට නැඹුරු වන තෙක්
බලා හිඳිමි.
ළා හිරු නිසැකවම උදා වේවි.
ඝන අන්ධකාරය එසැනින් දුරු වේවි.
එවිට දුර ඈත ගගන තලේ සිට
ඔබේ හඬ
රන් දිය රැළි වෙත ගලා ඒවි.
ඔබේ මිහිරි තෙපුල්
පියාපත් ලැබ
මගේ දෙසවන් නම්
විහඟ කැදැලි තුළ
සදාකල් ගීතයක් වේවි.
ඒ ස්වරය
වන අරණේ
පිපි සෑම කුසුමක් තුළම
සුවඳ පොදක් තවරාවී.....