පුරා හඳ වී පායන්න..

ඇද බැඳ වැළඳ මුදු පහසින්
තෙපළා ආදර බස් මුව මඬලින්
පා පිය සෙනෙහෙ නෙතු කැල්මෙන්
සිත බැඳි නුඹයි සමනළිය විලසින්

තටු සලා ගිය අයුරු විහඟ ගී නාදෙන්
මන් මත් කලා ගී රස වසඟයට ගනිමින්
කිරි සුවඳ නොගිය මුත් නුඹේ මුව මඬලින්
නුඹය මගේ කිරුළ විජිතයේ සිළු නොපලන්

කැණිමඬල ගිනි ගනි මිහිමඬල කම්පා වෙද්දී
හද නුඹේ ඇවිළුනිද? දුක් සුසුම් පොර කද්දී
නිල් නෙතට රත් පැහැය පෙර පවට එක් වෙද්දී
කොපුල් තල මතින් නුඹේ කඳුළු ගඟ බැස යද්දී

මුදු රතැඟිලි පහස මා ගෙළට නොලැබේවි
සීතල කොපුල් තල උණුසුමක් නොසොයාවි
නෙත් කැල්ම කියූ කතා දැන් ඉතින් ගොලු වෙවි
පුරා හඳ නැතිව මා හැමදාම තනිවෙවි