නිසැකව ම බිහිවේවි කවිය කවි සිතක් තුළ

පවසන්නට නම් එපා වස්තු නිම වූ බවක්

වීණා ගොළු බවක්, තේමා නිමි බවක්

කිවිහු නො සිටීවි ඒ නමුදු සැමදා ම

නිසැකව ම බිහි වේවි කවිය කවි සිතක් තුළ!

ආලෝක කිරණ වැද හාදුවක් දිලෙන විට 
හිරු කුමරු වලා මත රන් පැහැය අඳින විට

වාතලයෙ උකුළ මත මාධුර්යය රඟන විට

ලෝකයට වසන්තය උදා වී ඇති විටෙක

නිසැක ව ම බිහි වේවි කවිය කවි සිතක් තුළ!

ජීව මූලයන් වෙත ළඟා විය නොහැකි විට
අහස් කුස සයුරු කුස පාතාල තිබෙන විට

මිනිස්කම කොහේ සැඟැවුණේ දැයි නොදත් විට

මිනිසාට අබිරහස් ඉතිරි වී ඇති විටෙක

නිසැක ව ම බිහි වේවි කවිය කවි සිතක් තුළ!

දෙතොල මත නැති සිනා ආත්මයෙ ඇති විටෙක
කඳුළු බිඳු නෙතැ නැති ව අයකු වැලැපෙන විටෙක

හදවතත් සිතත් දෙක කලහ කරනා විටක

නිසැක ව ම බිහි වේවි කවිය කවි සිතක් තුළ!

නෙතක ඡායාව තව නෙතක් මත වැටෙන විට
සුසුම් පිරි තොලක සුව තව තොලක් ලබන විට

හාදු වැස්සෙන් සිතක් උද්දාම වූ විටෙක

නිසැක ව ම බිහි වේවි කවිය කවි සිතක් තුළ!